Postrzegłszy Ulissesa, znowu starzec powie:
„Naucz mię, córko miła, jak się ten mąż zowie,
Co głową całą niższy od Agamemnona,
Ale piersi ma większe i szersze ramiona.
Jego zbroja na ziemi wszystkorodnej leży,
On jak baran obiega zastępy młodzieży.
Równam go z wodzem trzody, bo w takiej postawie,
Z świetnym runem, obchodzi owce na murawie”.
Na to piękna Helena ojcu odpowiada:
„To jest mądry Ulisses, co w Itace włada.
Grunt jego ziemi dla skał wcale nieużyty,
„Naucz mię, córko miła, jak się ten mąż zowie,
Co głową całą niższy od Agamemnona,
Ale piersi ma większe i szersze ramiona.
Jego zbroja na ziemi wszystkorodnej leży,
On jak baran obiega zastępy młodzieży.
Równam go z wodzem trzody, bo w takiej postawie,
Z świetnym runem, obchodzi owce na murawie”.
Na to piękna Helena ojcu odpowiada:
„To jest mądry Ulisses, co w Itace włada.
Grunt jego ziemi dla skał wcale nieużyty,
Lecz on sam w mądre rady i sztuki obfity”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz